Loert een stikstofbouwstop ook in Vlaanderen om de hoek? Asphyxiatie by proxy van het Vlaamse vergunningenbeleid – Aliquid novum sub sole?
Het Nederlandse –in mindere mate het Vlaamse- stikstofbeleid heeft het voorbije jaar regelmatig stof doen opwaaien. Middels recente rechtspraak van het Hof van Justitie (HvJ 7 november 2018, gevoegde zaken met nrs. C-293/17 en C-294/17) en de Nederlandse Raad van State (RvS (Nl.) 29 mei 2019, nrs. 201600614/3 en 201506170/2) werd reeds vastgesteld dat de Nederlandse Programmatische Aanpak Stikstof (‘PAS’) niet in overeenstemming was met artikel 6.3 van de Habitatrichtlijn (Richtlijn 92/43/EEG van 21 mei 1992 van de Raad inzake de instandhouding van de natuurlijke habitats en de wilde flora en fauna, Pb.L 206, 22 juli 1992, 7-50). De stikstofimpasse die deze uitspraken in Nederland creëerden, dreigt ook een aanzienlijke weerslag te zullen genereren op Vlaamse vergunningverlenende instanties, zoals blijkt uit een arrest van de Raad voor Vergunningsbetwistingen (RvVb 5 november 2019, nr. RvVb-A-1920-0220).